BASINA VE KAMUOYUNA

“Kardeşim,
öyle yeni duygular, düşünceler yarattın ki
bende,
denizden esen acı rüzgâr
kapacak olsa bunları
bulut gibi, yaprak gibi sürüklenir
yaşarken seçtiğin
ve ölümünden sonra sana barınak olan
oraya, uzak toprağa düşerler....”

Savaşlarda, fabrikalarda, tarlalarda ölümler arttıkça, tam da 1948 yılında ‘artık yeter’ denildi.

Artık yeterdi, onurlu, özgür, eşit ve güvende yaşanmalıydı.

Artık yeterdi, din, dil, ırk, cinsiyet, düşünce farkı kardeşliğin engeli olmamalıydı.

Artık yeterdi, her birey adil yargılanmalı, her çocuk eğitim alabilmeliydi.

Artık yeterdi, her türlü baskı ve sömürüye son verilmeli, çalışma koşulları iyileştirilmeliydi...

Ve bilinmeliydi, hak verilmez alınırdı.

Bu bir bildiridir, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi adıyla tüm dünya devletleri tarafından “hiçbir birey, hiçbir devlet ya da hiçbir topluluk bu hakları ortadan kaldıracak bir girişimde dahi bulunamaz” denilerek kabul edilmiştir.

10 Aralık 1948 tarihi, akıl ve vicdan sahibi insanlarda var olan fikir tohumlarının toprağa ekildiği bir tarihtir. Bir milattır.

Tüm dünyada halen din, dil, ırk, cinsiyet ve statü ayrımı yapılmakta, savaşlar devam etmekte, düşünceler hapsedilmekte, çocuklar bilimsel eğitimden mahrum kalmakta, kültürler yok edilmekte, işkenceler ve haysiyet kırıcı cezalar uygulanmakta, sendikal haklarını kullanmak isteyen işçiler işten çıkarılmakta, emekçiler ağır çalışma koşulları altında can vermekte, baskı ve sömürü devam etmekte ise de, bu milat anılmaya ve kutlamaya değerdir.

Bugün Dünya İnsan Hakları Günü’dür. Dünyada yeni duygular, yeni düşünceler yaratmak uğruna can verenlerin, 1948 yılında ekilen tohuma su taşıyanların ve tüm güzel insanların İnsan Hakları Günü kutlu olsun.

ORDU BAROSU BAŞKANLIĞI